សារធាតុចិញ្ចឹមខនិជ  N, P និង K ជាសារធាតុ ដ៏សំខាន់ក្នុងចំណោមសារធាតុចិញ្ចឹមផ្សេងៗទៀត
ដែលរុក្ខជាតិត្រូវការ ដើម្បីទ្រទ្រង់ការលូតលាស់ និងផ្ដល់ផ្លែផ្ការបស់វា។ដីភាគច្រើននៅប្រទេស
កម្ពុជា ជាពិសេសដីសំរាប់ដំណាំស្រូវពុំអាចផ្គត់ផ្គង់ សារធាតុចិញ្ចឹម ខនិជ  ទាំងនេះឱ្យបានគ្រប់
គ្រាន់តាមតំរូវការរបស់ដំណាំឡើយ  ។    ដូច្នេះដើម្បីធានាបាននូវការលូតលាស់ជាប្រក្រតីរបស់
ដំណាំ   គេចាំបាច់ត្រូវតែបាចជីបន្ថែមឱ្យបានត្រឹមត្រូវ  ទៅតាមតំរូវការរបស់ដំណាំ និងអនុវត្ដឱ្យ
បានខ្ជាប់ខ្ជួនតាមបទដ្ឋានបច្ចេកទេស  ដើម្បីជៀសវាងនូវការខាតបង់ថវិកា ពេលវេលា និងផល
ប៉ះពាល់ដល់បរិស្ថាន។  ម្យ៉ាងទៀត បរិមាណជីដែលត្រូវប្រើ ក៏អាស្រ័យផង ដែរទៅនឹងប្រភេទដី
ពូជដំណាំ របបទឹក និងកត្ដាបរិស្ថាន ផ្សេងៗទៀត។

នៅប្រទេសកម្ពុជាយើង ដំណាំស្រូវត្រូវការស្រូបយកអាសូតសុទ្ធ ប្រហែល ១៦,៨ គ.ក្រ ដើម្បីផលិតគ្រាប់ស្រូវ ១០០០ គ.ក្រ។ ដូច្នេះដើម្បីផ្តល់ទិន្នផលចន្លោះពី ១,៥ ទៅ ២ ត/ហ.ត ដំណាំស្រូវនឹងត្រូវការស្រូបយកអាសូតប្រហែល២៥ ទៅ ៣០គ.ក្រ/ហ.ត។ ដើម្បីប្រើប្រាស់ជីអាសូតឲ្យមានប្រសិទ្ធភាព និងលក្ខណៈសេដ្ឋកិច្ចខ្ពស់ ក្នុងការបង្កើនទិន្នផលស្រូវ ត្រូវពិចារណានូវកត្តាសំខាន់ៗមួយចំនួន។

ដីភាគច្រើននៅប្រទេសកម្ពុជា ជាពិសេសដីសម្រាប់ដំណាំស្រូវ ពុំអាចផ្គត់ផ្គង់សារធាតុចិញ្ចឹមឲ្យបានគ្រប់គ្រាន់តាមតម្រូវការរបស់ដំណាំឡើយ ដែលទាមទាឲ្យកសិករប្រើប្រាស់ជីគីមីបន្ថែម។ ការប្រើប្រាស់ជីគីមីបានត្រឹមត្រូវតាមបទដ្ឋានបច្ចេកទេស ដើម្បីចៀសវាងនូវការខាតបង់ថវិកា ពេលវេលា និងផលប៉ះពាល់ដល់បរិស្ថាន។  ម្យ៉ាងទៀត បរិមាណជីដែលត្រូវប្រើ ក៏អាស្រ័យទៅនឹងប្រភេទដី ពូជដំណាំ របបទឹក និងកត្តាបរិស្ថានផ្សេងៗទៀត។ 
 

ជីលាមកសត្វ ផេះ ចំបើង ស្មៅ និងស្លឹករុក្ខជាតិ គឺជាសារធាតុចិញ្ចឹម ដែលត្រូវការចាំបាច់ណាស់ សម្រាប់ដំណាំ។ ដើម្បីធ្វើឲ្យវត្ថុធាតុដើមទាំងនេះងាយនឹងផ្តល់នូវសារធាតុចិញ្ចឹមសម្រាប់ដំណាំ នោះ កសិករត្រូវយកវាទៅធ្វើជាជីកំប៉ុស្តិ៍។