ការទុកដាក់ស្រូវឲ្យមានសុវ​ត្ថិភាព​ ជាកិច្ចការសំខាន់មួយក្នុងចំណោមកិច្ចប្រតិ្តបត្តក្រោយពេលប្រមូល
ផល។ គ្រាប់ស្រូវ​អាច​ទទួល​រងការខូចខាតបរិមាណ ​ និងគុណភាព បើសិនយើងមិនយកចិត្តទុកដាក់
លើបរិក្ខា និងប្រព័ន្ធទុកដាក់នោះទេ។​ ជាទូទៅ​ ការទុកដាក់ត្រូវ​បានចែកចេញជាពីរធំៗគឺ​ បែបបិទជិត
និងចំហរ។​ បរិក្ខាសម្រាប់ទុកដាក់ស្រូវមានច្រើនទម្រង់ ឬប្រភេទ អាស្រ័យទៅតាមប្រភេទស្រូវ (ពូជ​
ឬចំណី) ដែលត្រូវទុកដាក់ គោលបំណង និងទីកន្លែង។​ ជាទូទៅចំពោះស្រូវ​ចំណី គួរតែទុកដាក់ក្នុងទ
ម្រង់ជាគ្រាប់ស្រូវប្រសើរជាងអង្ករ ដោយសារសំបកស្រូវ (អង្កាម) អាចការពារប្រឆាំងពីការបំផ្លាញរ
បស់សត្វល្អិត និងជួយការពារពីការខូចគុណភាព។

គេប៉ាន់ប្រមាណថាកណ្តុរប្រែងបំផ្លាញផលិតផលគ្រាប់ធញ្ញជាតិនៅលើពិភពលោកអស់ជាង ១%និង
ពី ៣-៥ %នៅក្នុងប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍន៍។ពួកវាអាចចម្លងជំងឺប្រហែលជា៥០ ប្រភេទទៅលើមនុស្ស
កណ្តុរប្រែងស៊ីអាហារប្រហែលជា ២៥ក្រាមហើយកណ្តុរតូចៗ  ប្រហែលជា ៣-៤ក្រាមក្នុងមួយថ្ងៃ
ពួកវាធ្វើឱ្យប្រឡាក់ផលិតផលដែលរក្សាទុកជាច្រើនដោយសារទឹកនោម  លាមក រោម និងភ្នាក់ងារ
បង្ករោគផ្សេងៗទៀត ។

ការទុកដាក់គ្រាប់ធញ្ញជាតិតាមលក្ខណៈគ្រួសារ មានវិធីទុកដាក់៣យ៉ាងសំខាន់ៗគឺការទុកដាក់ដោយ
ប្រពន្ធ័ចំហ ពាក់កណ្តាលចំហ និងបិទជិត ។ប្រពន្ធ័ទុកដាក់ចំហភាគច្រើនគេប្រើសម្រាប់ទុកដាក់ផលិ
តផលដែលមានកម្រិតសំណើមមិនទាន់សមស្រប(មិនទាន់ស្ងួតល្អ) ។រីឯប្រពន្ធ័ទុកដាក់ពាក់កណ្តាល
ចំហភាគច្រើនគេប្រើសម្រាប់ទុកដាក់ផលិផលមិនទាន់បោកបែន ឬប្រឡេះ។ ប្រព័ន្ធទុកដាក់បិទ ជិត
គេច្រើនប្រើសម្រាប់ទុកដាក់គ្រាប់ធញ្ញជាតិសំរាប់ធ្វើពូជដាំដុះ។